پانسمان

پوشانيدن سطوح مجروح و بانداژ بخش قابل اهميتي از كمك هاي اوليه به حساب مي آيد. عموماً سطح اكثر زخم ها نيازمند پوشاندن مي باشند و تثبيت موقعيت و حمايتي كه در اثر بانداژ فراهم مي آيد تقريباً براي تمامي جراحات از جمله شكستگي ها مفيد است. در ادامه وسايل و موارد مورد نياز براي تجهيز مناسب جعبه كمك هاي اوليه كه به آن ها نياز خواهيد داشت توضيح داده مي شود.
نوع پوشش و يا بانداژي كه شما انتخاب مي كنيد و روش بكارگيري آن ها به نوع جراحت و امكانات و وسايلي كه در دسترس شما وجود دارد خواهد داشت. البته هميشه بايد در صورت امكان از تجهيزات استريل شده كمك هاي اوليه استفاده كنيد. ولي اگر وسايل و مواد استريل در دسترس نداريد مي توانيد با بكارگيري ابتكاري اقلام روزمره اي (مثل پارچه هاي پاكيزه) اقدام به پانسمان كنيد.

كاربري زخم بندي:

الف) كمك به كنترل خونريزي
ب) پوشاندن سطح زخم و محافظت از آن و كاهش احتمال بروز عفونت
كاربردهاي بانداژ:
الف) حفظ و تداوم فشار مستقيم روي پوشش بكار رفته بمنظور كنترل بهتر خونريزي
ب) حفظ موقعيت پوشش ها- آتل ها و كمپرس ها در محل ضايعه
ج) كاهش ميزان تورم
د) تثبيت و حمايت مفاصل و اندام هاي آسيب ديده
و) محدود سازي حركات

ملزومات مورد نياز براي كمك هاي اوليه:

اينگونه وسايل معمولاً در جعبه هاي مخصوص كمك هاي اوليه و يا انواع مناسب ديگري از بسته بندي ها در كنار يكديگر نگهداري مي شوند. بايد حتماً در اماكن ورزشي- كارگاه ها- ادارات- اماكن تفريحي و در صورت امكان در خانه و اتومبيل شخصي هم اينگونه جعبه ها وجود داشته باشد. محتويات بسته هاي كمك هاي اوليه قانوناً بايد بر طبق ضوابط ايمني اماكن شغلي و يا تفريحي تهيه و تنظيم شده باشند. همچنين اين جعبه ها بايد به وضوح علامت گذاري شده و به سهولت در دسترس باشند. بهتر است شما نيز اينگونه استانداردها را در تهيه و تنظيم جعبه هاي شخصي خود مثلاً در منزل در نظر داشته باشيد. البته در صورت تمايل مي توانيد برخي اقلام اضافي احتمالي نيز به آن بيفزاييد.

ملزومات و اقلام پايه ضروري:

1- جعبه اي كه بايد ضد آب بوده و به سهولت و به وضوح قابل شناسايي و در دسترس باشد.
2- بيست عدد پوشش چسب دار به اندازه هاي معين شده.
3- شش عدد پوشش استريل در اندازه متوسط
4- دو عدد پوشش استريل در اندازه بزرگ
5- دو عدد پوشش استريل در اندازه بسيار بزرگ
6- دو عدد پد چشمي استريل
7- شش عدد بانداژ سه گوش
8- شش عدد سنجاق ايمني (سنجاق قفلي)
9- دستكش هاي استريل و يكبار مصرف

اقلام مفيد اضافي:

1- دو عدد بانداژ لوله اي
2- قيچي
3- انبرك موچين
4- پوشش هاي (پد) كتاني
5- محلول هاي پاك كننده از نوع غير الكلي
6- نوار چسب
7- مداد و دفترچه يادداشت و انواع اتيكت و برچسب
8- ماسك هاي محافظت كننده صورت انواع پلاستيكي يا كاغذي
9- در فعاليت هاي برون شهري پتو و كيسه خواب و چراغ قوه و سوت
زخم بندي باعث پوشانيدن سطح زخم و در نتيجه پيشگيري از ورود عفونت به درون آن شده و باعث كمك به لخته شدن خون مي گردد هر چند ممكن است پوشش روي زخم روي آن بچسبد. فوايد حاصله از زخم بندي بيشتر از آنند كه به خاطر ناراحتي هاي حاصله در هنگام برداشتن آن ها از پانسمان خودداري كنيم. در صورت امكان از پوشش هاي استريل و بسته بندي شده استفاده كنيد. اگر هيچ نوع پوشش استريلي در دسترس نداريد مي توانيد به صورت ابتكاري از پوشش هاي پاكيزه اي كه پرزدار نباشند بهره بگيريد.

اصول زخم بندي:

1- سطح لايه پوششي بكار رفته هميشه بايد در طرفين زخم گسترش كافي داشته و حاشيه آن را به خوبي در برگيرد.
2- پوشش را مستقيماً روي زخم قرار دهيد و هرگز آن را از اطراف زخم بر روي آن نلغزانيد.
3- در صورت افتادن و يا كنار رفتن پوشش حتماً بايد آن را تعويض كرد.
4- اگر خون از پوشش اوليه شما به بيرون نشت پيدا مي كند آن را بر نداريد بلكه بايد پوشش ديگري بر روي سطح پوشش اوليه قرار داده و اضافه كنيد.
5- اگر فقط يك عدد پوشش استريل در اختيارتان وجود دارد براي پوشاندن سطح زخم ابتدا از پوشش استريل استفاده كرده و سپس از پارچه ها و يا پوشش هاي پاكيزه ديگر به عنوان پانسمان خارجي استفاده كنيد.

جلوگيري از تبادل عفونت:

اصول ذكر شده زير را بايد رعايت كنيد تا از ورود عوامل بيماري زا به درون جراحات مصدوم و در نتيجه آن بروز عفونت در وي پيشگيري كنيد و در ضمن ايمني خودتان را نيز حفظ كنيد. در اين صورت موارد زير را بايد رعايت كنيد:
- در صورتي كه دستكش هاي يكبار مصرف در دسترس داريد از آن ها استفاده كنيد.
- در صورت امكان دست هاي خود را به خوبي قبل از پانسمان زخم بشوييد.
- بريدگي ها و خراشيدگي هاي دست هاي خود را بوسيله پوشش هاي ضدآب بپوشانيد.
- از لمس كردن جراحات و نيز آن سطوحي از پوشش ها كه در تماس مستقيم با زخم قرار خواهند گرفت خودداري كنيد.
- سعي كنيد كه در طول مدت زخم بندي از هرگونه سرفه و يا عطسه كردن و نيز صحبت كردن در جهت زخم خودداري كنيد.
اگر دستكش در اختيار شما نيست مي توانيد به يكي از طريق زير عمل كنيد:
- از مصدوم بخواهيد كه شخصاً زخم خود را البته تحت نظارت شما بپوشاند.
- دست هاي خود را درون يك كيسه تميز پلاستيكي قرار دهيد.
- به عنوان آخرين راه پس از تمام عمل زخم بندي حتماً به طور كامل و دقيق دست هاي خود را به خوبي شستشو دهيد.

پانسمان هاي استريل:

پوشش هاي استريل در پاكت هاي بسته بندي شده ارائه مي شود. پوششي كه از يك پد استريل كه به يك بانداژ نواري چسبانيده شده تشكيل گرديده است. شما نيز مي توانيد خودتان بانداژي مشابه با بكارگيري يك پد استريل بسته بندي شده به اضافه يك باند نواري به وجود آوريد. حتماً به اين نكته توجه داشته باشيد كه در صورت وجود هرگونه پارگي يا سوختگي در بسته بندي ديگر آن پوشش استريل محسوب نمي گردد.

شيوه انجام

در ابتدا اين نكته را بايد بدانيد كه عمل بانداژ را آنقدر محكم انجام ندهيد كه باعث اختلال يا قطع جريان خون شود.
1- پوشش را از بسته خود خارج كنيد. سپس يكي دو دور پيچ هاي باند را از طرف آزاد آن باز نماييد. كاملاً دقت كنيد كه حلقه يا نوار بانداژ از دستتان نيفتد و در ضمن بايد از لمس قسمت پد در اينگونه پانسمان ها اجتناب كنيد.
2- تا شدگي هاي ناحيه پد پانسمان را صاف كرده و در عين حال باند واقع در دو طرف پد را نگهداريد. سپس پد را مستقيماً بر روي زخم قرار دهيد.
3- انتهاي كوتاه تر بانداژ (دم باند) را يك بار در اطراف اندام مصدوم (در واقع روي پد پانسمان) بپيچيد و پس از استحكام نسبي پد در محل قسمت دم را رها و آويزان كنيد (اين قسمت با هيچ جسم خارجي نبايد تماس پيدا كند).
4- انتهاي ديگر باند (سر باند) را در اطراف اندام بپيچيد تا زماني كه كاملاً روي تمام سطح پد را بپوشاند. اگر پانسمان از محل خود جابجا شد پانسمان را عوض كنيد.
5- براي محكم كردن بانداژ دو انتهاي سر و دم آن را به روش مربع گره بزنيد. با انتخاب محل بر روي پد مي توانيد فشاري نسبتاً محكم بر روي زخم وارد كنيد. اگر خونريزي به سطح پانسمان رسيد نبايد پانسمان را برداريد بلكه مي توانيد پوشش و يا پانسمان ديگري روي آن اضافه كنيد.
6- گردش خون را در نواحي انتهايي اندام مجروح بررسي كنيد و در صورت لزوم بانداژ را قدري شل تر كنيد.

زخم بندي با گاز

اگر پوشش هاي استريل و آماده شده را در اختيار نداريد مي توانيد با به بكارگيري چند لايه از گاز به عنوان يك پد عمل زخم بندي را شروع كرده و سپس براي جذب خون و ساير ترشحات زخم پوششي از جنس كتان را روي آن قرار داد و سطح بيروني پد اوليه را بپوشانيد و بعد اين پانسمان را بوسيله چسب نواري ويا باند نواري در صورت نياز به اعمال فشار ثابت و محكم كنيد. در صورتي كه مصدوم سابقه حساسيت به چسب هاي نواري داشته باشد بايد از بانداژ نواري استفاده كنيد.

روش هاي عملكرد:

1- در حالي كه پد تهيه شده از گاز را از لبه هاي آن نگهداشته ايد آن را مستيقماً روي سطح زخم قرار دهيد.
2- لايه از جنس كتان را به حالت يك پد بر روي پوشش تهيه شده از گاز اضافه كنيد.
3- با بكارگيري چسب و يا باند نواري پانسمان خود را در محل آن تثبيت و محكم كنيد.

زخم بندي بصورت ابتكاري:

اگر پوشش هاي آماده شده در دسترس نداريد مي توانيد به جاي آن از هرگونه پارچه هاي پاكيزه به طريقه ابتكاري كمك بگيريد. البته نبايد به اين منظور از پارچه هاي پرزدار و كركي استفاده كنيد. چرا كه الياف آن مي توانند به زخم چسبيده و باعث تسهيل در ايجاد عفونت گردند. در اين گونه موارد بهترين انتخاب ممكن لباس هايي هستند كه به تازگي خشكشويي شده اند.

شيوه عملكرد:

1- پارچه مورد نظر را فقط از ناحيه لبه هاي آن نگه داريد سپس چين خوردگي هاي آن را باز كرده و مجدداً به نحوي تا كنيد كه سطوحي كه قبل از باز كردن پارچه در درون آن قرار داشتند اين بار رو به سمت بيروني قرار گيرند.
2- پدي را كه از پارچه تهيه كرده ايد مستقيماً روي سطح مجروح قرار دهيد و در صورت لزوم مجدداً روي آن پارچه ها و يا مواد نرم و تميز ديگر بگذاريد.
3- پانسمان خود را بوسيله باند و يا يك باريكه تميز پارچه اي تميز محكم كنيد. دو انتهاي رشته به كار رفته را به روش مربع گره بزنيد. در زخم هاي كوچك استفاده از پوشش هاي چسبنده مفيد است. اين پانسمان ها داراي پد كوچكي از جنس سلولز و يا گاز مي باشند كه بر روي يك لايه چسبنده قرار داده شده اند. چسب هاي زخم بندي در ابعاد گوناگوني تهيه و عرضه مي گردند و برخي از آن ها متناسب با شكل انگشتان يا پاشنه و يا آرنج طراحي گرديده اند. حتماً قبل از بكارگيري آن ها بايد سابقه آلرژي به اين گونه چسب ها را از فرد مصدوم مورد پرسش قرار دهيد. كليه كساني كه با مواد غذايي سر و كار دارند نيز حتماً بايد هرگونه جراحت ناحيه دست خود را با چسب زخم هاي ضدآب بپوشانند.

روش هاي عملكرد:

ناحيه اطراف زخم را خشك كنيد. چسب را از جلد خود بيرون آورده و در حلي كه آن را از حاشيه هاي اطرافش نگه داشته ايد سطح پد دار آن را رو به پايين بگيريد.
1- باريكه هاي محافظ آن را قدري عقب بزنيد ولي آن ها را كاملاً خارج نكنيد. سپس بدون لمس كردن ناحيه پد آن را روي ناحيه زخم قرار دهيد.
2- به دقت و به آرامي باريكه محافظ را به طرفين كشيده و جدا سازيد. سپس انتها و لبه هاي چسب زخم را روي پوست فشرده و بچسبانيد.

كمپرس هاي سرد:

خنك كردن وخنك نگه داشتن ضايعاتي مانند خون مردگي ها و پيچ خوردگي ها مي تواند باعث كاهش درد وتورم ناشي از التهاب گردد. هرچند كه اصولاً در وخامت وشدت آسيب هاي عمقي تأثير چنداني نخواهد داشت. در اين گونه موارد شما مي توانيد از يك كمپرس سرد مثلاً يك كيسه يخ استفاده كرده و يا اين كه ناحيه آسيب ديده را زير آب جاري و خنك و يا در درون يك لگن محتوي آب سرد قرار دهيد. يك بسته محتوي سبزيجات منجمد شده نيز مي تواند بكار رود مشروط بر آن كه آن را قبل از بكار بردن در درون يك پارچه بپيچيد.

الف) نحوه استفاده از يك پد خنك:

1- يك حوله و يا مقداري پارچه را در آب سرد خيس كنيد سپس آن را چلانده و بعد اين پوشش سرد و مرطوب را روي ضايعه و نواحي اطراف آن قرار داده و مختصري فشار دهيد.
2- براي حفظ سرماي اين پد هر سه الي پنج دقيقه يك بار مجدداً آن را درون آب سرد بگذاريد. بايد حداقل به مدت بيست دقيقه محل آسيب ديدگي را خنك كنيد.

ب) نحوه استفاده از كيسه يخ:

1- يك كيسه پلاستيكي را تقريباً تا نيمه آن بوسيله قطعات ريز يخ پر كنيد. سپس كيسه را با پيچاندن درون يك پارچه و باند پوشش دهيد.
2- كيسه يخ را نسبتاً محكم روي محل آسيب ديدگي نگه داريد.
3- فقط به مدت ده الي پانزده دقيقه محل ضايعه را سرد كنيد البته در صورت ذوب يخ در مدت ذكر شده مي توانيد محتوي يخ آن را تجديد كنيد.

انواع بانداژ

اهداف متعددي را مي توان با انجام بانداژ صورت داد:
براي نگه داشتن پانسمان روي سطح زخم و براي كنترل خونريزي و براي تثبيت موقعيت و يا بي حركت سازي اعضا در صدمات گوناگون و يا براي كاهش ميزان تورم و التهاب عضو بكار مي رود. بانداژ به سه گروه اصلي تقسيم مي شود.
1- بانداژ نواري: كه پانسمان را ثابت و يا محكم مي كند و يا براي تثبيت موقعيت اندام مجروح بكار برده مي شود.
2- بانداژ لوله اي: كه مي توان باعث استحكام پانسمان در نواحي انگشتان و يا پنجه ها گرديده و يا از مفاصل مصدوم حمايت كند.
3- بانداژ سه گوش: كه معمولاً از جنس پارچه بوده و به عنوان آويز و پوشش دهنده سطوح وسيع ساير انواع پانسمان ويا بي حركت سازي اندام ها مي تواند بكار برده شود.
در موارد اضطراري شما ممكن است مجبور به ابداع پانسمان هاي ابتكاري از كالاهاي پارچه اي مورد مصرف روزانه باشيد.

قواعد اساسي بانداژ

الف) قبل از شروع بانداژ:

- مصدوم را آرام و مطمئن ساخته و اقداماتي كه مي خواهيد انجام دهيد را به وضوح برايش شرح دهيد.
- مصدوم را در موقعيتي مناسب (نشسته يا دراز كشيده) و راحت قرار دهيد.
- ناحيه آسيب ديده را تحت حمايت قرار دهيد البته عمل نگهداري اندام را خود مصدوم و يا يك دستيار مي تواند برايتان انجام دهد.
- سعي كنيد در صورت امكان هميشه در مقابل و روبروي مصدوم و ترجيحاً در سمت آسيب ديده او قرار گرفته و اقدام كنيد.

ب) در حين انجام بانداژ:

اگر مصدوم دراز كشيده است بايد ابتدا باند را از فرورفتگي هاي طبيعي سطح بدن او عبور دهيد (مثلاً از زير كمر و زانوها و گردن و يا مچ ها). سپس بانداژ خود را به صورت جلو و يا عقب سراندن در زير بدن به موقعيت مورد نظر خود منتقل نماييد. مثلاً براي بانداژ سر و يا قسمت فوقاني تنه مي توانيد رشته باند مورد نظر را از ناحيه فرورفتگي ناحيه زيري گردن گذارده و سپس آن را به محل مورد نظرتان بغلزانيد.
- بانداژ به عمل آمده بايد به قدر كافي مستحكم باشد ولي نه آن قدر محكم كه باعث قطع و يا بروز اختلال در جريان خون اندام مربوطه گردد.
- در صورت باداژ يك اندام بايد در صورت امكان انگشتان دست و يا پنجه هاي پا را نپوشانيد تا بتوانيد بعد از اتمام بانداژ جريان خون را در اندام مربوطه بررسي كنيد.
- با بكارگيري گره مربع بانداژ خود را محكم كنيد. البته گره زدن نبايد روي نواحي استخواني صورت گرفته و نيز نبايد باعث ايجاد ناراحتي در مصدوم گردد. انتهاي آزاد بانداژ را در صورت امكان در زير گره زده شده فرو ببريد.
- مكرراً گردش خون نواحي انتهايي اندام مصدوم را بررسي كرده و در صورت لزوم بانداژ به عمل آمده را مقداري شل تر كنيد.

ج) اگر هدف از بانداژ بي حركت ساختن يك اندام باشد:

- براي اجتناب و پيشگيري از جابجا شدن احتمالي استخوان هاي شكسته شده ابتدا بايد پوششي نرم مثل حوله و لباس هاي تا شده را مانند بالشتي نرم و نسبتاً حجيم بين بازو و تنه و يا ما بين پاها قرار دهيد و بعد بانداژ را شروع كنيد.
- فواصل بانداژهاي به عمل آمده در اطراف باند را بايد به گونه اي انتخاب كنيد كه حداكثر مقدار حريم ممكنه براي ناحيه آسيب ديده حفظ شود.
- محل گره زدن را به گونه اي انتخاب كنيد كه گره ها در سمت سالم بدن و رو به سمت بالا قرار گيرند. اگر هر دو طرف بدن آسيب ديده اند بايد محل محكم كردن گره ها حتي المقدور در ناحيه مياني بدن بوده و يا اين كه در جايي صورت گيرند كه احتمال ايجاد صدمه بيشتر به حداقل ممكن برسد.

د) پس از اتمام بانداژ:

- وضعيت گردش خون در اندام بانداژ شده را هر ده دقيقه يك بار بررسي و كنترل كنيد.
شيوه بررسي جريان خون شما بايد بلافاصله پس از اتمام بانداژ يك دست و يا يك پا وهمچنين پس از بكارگيري آويزها جريان خون عضو مربوطه را به دقت ارزيابي كرده و سپس هر ده دقيقه يك بار اين بررسي ها را تا زمان رسيدن به مراكز امدادي تكرار كنيد.
ارزيابي مكرر گردش خون از اين نظر مهم و حياتي تلقي مي گردد كه احتمال تورم و التهاب اندام هاي آسيب ديده پس از گذشت مدتي از سانحه وجود دارد و در نتيجه ورم كردن اندام ممكن است بانداژ به عمل آمده (حتي در مدت كوتاهي) بيش از حد سخت شده و با ايجاد فشار روي عروق و اندام باعث قطع جريان خون در آن شود.
علائم مربوط به اختلال در گردش خون با گذشت زمان تغيير مي يابند. بدين معني كه ابتدا وريدهاي اندام و بعد از مدتي شريان هاي خون رساننده به آن دچار اختلال در عملكرد مي گردند.

روش تشخيص بروز اختلال در گردش خون

الف) علائم زير ممكن است در مراحل زودرس ديده شوند:

- اندام متورم و احتقان يافته
- پوست آبي رنگ به همره وريدهاي برجسته و برآمده
- احساس درد و باد كردن عضو

ب) علائم زير ممكن است در مراحل ديررس ديده شود:

- پوست رنگ پريده و خميري شكل به همراه كرختي و سردي در عضو
- احساس سوزن سوزن شدن و تحريك و به دنبال آن دردي عميق و شديد
- عدم توانايي در حركت دادن انگشتان و يا پنجه ها

شيوه انجام بررسي

1- در حالي كه به بستر ناخن و يا پوست اطراف آن خيره شده ايد يكي از ناخن ها را تا زماني كه بستر آن رنگ پريده گردد تحت فشار قرار دهيد.
اگر بانداژ به عمل آمده بيش از حد محكم شده باشد آن گاه پس از برداشتن فشار از روي ناخن رنگ بستر آن به حالت طبيعي (قبلي) خود برنمي گردد و يا اين كه برگشت رنگ در آن به كندي صورت مي گيرد.
2- پيچش هاي بانداژ سفت شده را درست تا آن اندازه باز كنيد كه حرارت و رنگ طبيعي به اندام مربوطه برگردد.
مصدوم ممكن است در اين هنگام احساس تحريك و سوزن سوزن شدن در آن محل را داشته باشد. در صورت لزوم مي توانيد پس از اطمينان كامل يافتن از برقراري مجدد و كافي جريان خون بانداژ را دوباره به عمل آوريد.

باندهاي نواري شكل

اين گونه باندها از جنس گاز و يا الياف كتاني قابل شستشو تهيه شده اند و روش كاربرد آن ها پيچيدن به طريق مارپيچي شكل مي باشد و معمولاً به يكي از سه طرح زير توليد مي گردند:
الف) باندهاي درشت باف (داراي روزنه هاي در نسج باند)
كه براي نگهداري پانسمان در خود بكار برده مي شوند. به دليل ويژگي هاي مربوط به روزنه دار بودن بافت آن ها تهويه خوبي در محل بانداژ شده صورت مي گيرد ولي نمي توان اين گونه باندها را براي اعمال فشار روي زخم و يا حمايت و تثبيت موقعيت مفاصل بكار بست.
ب) باندهاي تطبيق پذير (شكل گيرنده يا قالب گيرنده)
اين گونه باندها مي توانند بسته به شكل بدن قالب گيرنده و براي تثبيت نسبي كاملاً محكم ضايعات و يا نگهداري پانسمان در محل خود (قدري محكم تر از باند درشت باف) بكار برده مي شود.
ج) باندهاي كشي (داراي قابليت كشش و يا فشرده شدن)
كه براي حمايت و ثابت سازي مفاصل به نحوي محكم و استوار بكار مي شوند. به روش هاي گوناگون مي شود يك بانداژ نواري را در محل خود ثابت كرد مثلاً با بكارگيري گيره هاي مخصوص بانداژ و سنجاق هاي ايمني و يا نوار چسب كه اصولاً در جعبه هاي كمك هاي اوليه وجود دارند. البته اگر هيچ يك از وسايل ذكر شده را در دسترس نداشته باشيد مي توانيد به راحتي به روش چين دادن و تو گذاشتن (فرو كردن و جا گذاشتن) انتهاي دمي بانداژ آن را در محل تثبيت كنيد.

سنجاق هاي ايمني
چسب هاي نواري شكل:

مي توانيد با بكارگيري نوار چسب انتهاي بانداژ را چسبانيده و روي سطح بانداژ بخوابانيد.

گيره هاي بانداژ:

گاهي اين گونه گيره ها به همراه بانداژهاي داراي خاصيت الاستيك (ارتجاعي) عرضه مي گردند.

روش به درون فرو بردن انتهاي بانداژ:

پس از اتمام بانداژ به روش نواري مي توانيد انتهاي آزاد آن را پس از يك دور پيچيدن به دور اندام مصدوم به درون بانداژ فرو كنيد. مي توانيد تمامي انواع بانداژ نواري را بوسيله اين گونه سنجاق ها محكم كنيد.
بهتر است ابتدا انگشتان خود را ما بين بانداژ و پوست مصدوم فرو ببريد تا از زخمي شدن پوست توسط سنجاق پيشگيري شود.

انتخاب اندازه هاي مناسب و صحيح براي بانداژ:

قبل از شروع بانداژ بايد در مورد دو نكته زير اطمينان داشته باشيد. داشتن اندازه صحيح باند از نظر پهنا و اين نكته كه باند مورد نظرتان به نحوي محكم و متناسب پيچيده شده باشد.
نواحي مختلف بدن نيازمند بكارگيري پهناهاي متفاوتي از باندهاي نواري مي باشند. البته به ياد داشته باشيد كه عريض تر بودن بانداژ بكار رفته از حد لزوم بهتر از بيش از حد باريك بودن آن مي باشد. البته سعي كنيد كه اندازه مناسبي را انتخاب كنيد.
روش بكارگيري باندهاي نواري بايد از قواعد و اصول زير در موقع انجام بانداژ نواري پيروي مي كند:
- وقتي باند به حالت نيمه باز قرار دارد براي قسمت حلقوي آن واژه سر بكار مي رود و به قسمت باز شده آن دُم باند گفته مي شود.
- بايد در حين عمل بانداژ قسمت سر آن را به طور سر بالا نگه داريد.
- حتي الامكان روبروي مصدوم و در سمت آسيب ديده وي قرار بگيريد.
- در حين كار بايد ترتيبي اتخاذ كنيد كه ناحيه آسيب ديده به همان وضعيتي نگهداري و حمايت گردد كه در نظر داريد بعد از اتمام بانداژ به آن حالت باقي بماند.
- هميشه بايد وضعيت گردش خون را در نواحي ما بعد بانداژ ارزيابي نماييد مخصوصاً اگر از باندهاي ارتجاعي و يا انواع تطبيق پذير باند استفاده مي نماييد چرا كه اين گونه بانداژ بر شكل اندام پانسمان شده قالب مي گيرند و در مواردي كه اندام مصدوم دچار تورم گردد اين گونه باندها محكم تر شده و گاهي مي توانند فشار بيش از حدي به عضو آسيب ديده وارد سازند.

شيوه عملكرد

1- قسمت دم باند را در زير جراحت قرار دهيد عمل بانداژ بايد از قسمت داخلي (دروني) اندام رو به سمت كناري (بيروني) آن جهت داده شود. با دو دور چرخانيدن باند موقعيت قسمت دم را ثابت كنيد.
2- با چند سري چرخانيدن باند به شكل مارپيچي و در جهتي از سمت دروني اندام به بيرون آن اندام مصدوم را تحت پوشش بانداژ قرار دهيد. بايد در هر بار پيچيدن باند به نحوي عمل كنيد كه هر مرتبه تقريباً بين نصف الي دوسوم سطح باندپيچي شده در دور قبلي تحت پوشش قرار گيرد.
3- عمل بانداژ را با يك گردش مستقيم به اتمام رسانيده و به يكي از طرق ذكر شده انتهاي باند را تثبيت كنيد.
اگر باند مورد استفاده كوتاه تر از آن است كه تمامي سطوح مورد نظر را پوشش دهد. مي توانيد با اضافه كردن و بكارگيري يك باند ديگر پانسمان خود را گسترش داده و كامل كنيد.
4- انتهاي اندام آسيب ديده را مكرراً از لحاظ وضعيت گردش خون بررسي و كنترل كنيد.
اگر به نظر مي رسد كه بانداژ به عمل آمده بيش از حد سفت و محكم است چند دور از پيچ هاي آن را گشوده و سپس مجدداً آن را به نحوي شل تر از دفعه قبل بكار بريد.

نحوه بانداژ آرنج و زانو

مي توانيد از باندهاي نواري در نواحي آرنج و يا زانو براي نگه داشتن پانسمان در محل خود و يا براي تثبيت موقعيت و ايجاد حمايت در موارد آسيب هاي وارده به بافت هاي نرم بدن (از جمله پيچ خوردگي ها و كشيدگي ها) استفاده كنيد. البته معمولاً با بكارگيري روش استاندارد (به صورت مارپيچي) در اين موارد به خوبي مؤثر نخواهند بود. بنابراين بايد از روشي كه در زير بدان اشاره در نواحي آرنج و زانو استفاده كنيد. در ضمن هميشه بايد بانداژ خود را به قدر كفايت در دو سوي مفصل آسيب ديده گسترش و ادامه دهيد تا آن كه باعث ايجاد فشاري يكنواخت در مفصل مصدوم بشويد.

شيوه عملكرد

1- آرنج آسيب ديده را در وضعيت راحتي نگه داريد. بهتر است در صورت امكان مفصل آرنج در وضعيت نيمه خميده قرار گيرد.
2- قسمت دم باند را روي سطح دروني آرنج قرار دهيد. سپس بانداژ خود را ابتدا از زير آرنج عبور داده و سپس آن را يك و نيم دور در اطراف آرنج و رو به سمت خارج آن بچرخانيد كه اين امر باعث تثبيت بانداژي مي شود كه قرار است مفصل آرنج را بپوشاند.
3- بانداژ خود را با عبور دادن مفصل آرنج به طرف سطح دروني (داخلي) بازو گسترش دهيد سپس آن را به طور زاويه دار در اطراف بازو طوري بپيچيد كه باعث پوشيده شدن نيمه فوقاني دور قبلي بانداژ بشود.
4- در ادامه كار بايد بانداژ را از سطح دروني بازو به نقطه اي درست زير مفصل آرنج ادامه دهيد و سپس براي پوشانيدن نيمه تحتاني اولين دور به عمل آمده بانداژ يك بار بانداژ خود را به طور مارپيچي به دور ساعد بچرخانيد.
5- چندين مرتبه به انجام بانداژ به طور زاويه دار در قسمت هاي فوقاني و تحتاني آرنج ادامه دهيد كه در هر بار تكرار كردن اين گونه بانداژ بايد آن را به نحوي گسترش و امتداد دهيد كه هر لايه باند تقريباً دوسوم سطح لايه قبلي را بپوشاند.
6- براي تمام عمل بانداژ بايد دو بار باند خود را به صورت مستقيم به دور اندام مجروح مثلاً در ناحيه ساعد بچرخانيد. بعد بايد انتهاي باند را تثبيت سازيد.
7- هر ده دقيقه يك بار بايد گردش خون انگشتان دست و يا پنجه هاي پا را ارزيابي كنيد چرا كه ازيابي جريان خون در صورت بكارگيري اين شيوه بانداژ اهميت ويژه اي دارد.
اگر بانداژ به عمل آمده بيش از حد سفت و محكم باشد بايد تا زمان بازگشت جريان خون به دست و يا پاي مصدوم چندين دور از پيچ هاي بانداژ خود را بگشاييد. مي توانيد پس از مدتي دوباره عمل بانداژ را البته اين بار قدري شل تر تكرار كنيد.

نحوه بانداژ كف دست و پا

مي توانيد از بانداژ نواري به منظور نگهداري پانسمان به عمل آمده در نواحي دست و پا استفاده كنيد و يا اين كه آن را براي ايجاد حمايت و تثبيت موقعيت مچ دست يا پا (مثلاً در پيچ خوردگي ها و كشيدگي اين نواحي) بكار گيريد. البته اگر اين شيوه بانداژ را به منظور تثبيت مفصل انجام دهيد. بايد آن را به ميزان كافي در طرفين آن گسترش و امتداد دهيد تا بتوانيد باعث ايجاد فشار و كشش كافي روي ناحيه آسيب ديده شويد.
روشي كه در زير براي بانداژ يك دست توضيح داده مي شود مي تواند به شرط رعايت اين موارد در مورد پا نيز بكار رود.
اجتناب از بانداژ كردن پاشنه پا و جانشين كردن انگشت بزرگ پا به جاي شست دست.

شيوه عملكرد بدين صورت است كه

- قسمت دم باند را روي سطح دروني مچ دست به گونه اي قرار دهيد كه تقريباً با قاعده انگشت شست مماس باشد سپس باند را مستقيماً دو دور در اطراف مچ بپيچانيد.
- بانداژ را به صورت زاويه دار و از قاعده شست از پشت دست به نحوي عبور دهيد كه از لبه بالايي آن با ناخن انگشت كوچك دست مماس گردد.
- باند را به نحوي از سطح كفي انگشتان دست (و به عبارت ديگر از زير انگشتان آن) بگذرانيد كه لبه بالايي آن در امتداد قاعده ناخن انگشت اشاره قرار گيرد.
- باند را به طور زاويه دار از ناحيه پشتي دست عبور دهيد تا آن كه به سطح كناري (بيروني) مچ برسيد. سپس اطراف و بالاي مچ دست را بانداژ كنيد.
- مراتب ذكر شده فوق را چندين مرتبه تكرار نماييد و در هر بار پيچيدن باند به نحوي عمل كنيد كه هر مرتبه تقريباً دوسوم سطح باندپيچي شده در دور قبلي تحت پوشش قرار گيرد. انگشت شست را باندپيچي نكنيد. پس از پوشيده شدن دست بايد دو دور باند را در اطراف مچ به طور مستقيم بچرخانيد.
- انتهاي بانداژ به عمل آمده را با بكارگيري گيره مخصوص يا سنجاق قفلي محكم كنيد. مكرراً گردش خون انگشتان را ارزيابي و كنترل كرده در صورت لزوم بانداژ را قدري شل تر كنيد. اگر اين شيوه بانداژ را در پا بكار برده ايد بايد در پنجه هاي پا به بررسي جريان خون بپردازيد.

گاز لوله اي

اين گونه بانداژ كه مي تواند براي حمايت از مفاصلي چون آرنج و قوزك نيز بكار مي رود. به فرم لوله اي شكل بوده و از جنس گاز بدون درز تهيه شده است. يك گاز لوله اي كوچك را مي توان در مواردي به كمك يد اپليكاتور (وسيله اي كه به كمك آن مي توان بدون تماس باند با انگشت آسيب ديده باند را بر روي انگشتان قرار داد) در انگشتان دست يا پنجه پا نيز بكار برد. گاز لوله اي مي تواند براي نگه داشتن پانسمان هاي كوچك در سر جاي خود مفيد باشد ولي نمي توان بوسيله آن خونريزي حاصله از يك زخم را تحت فشار كافي براي كنترل كردن قرار داد.

شيوه عملكرد

1- قطعه اي از باند لوله اي را تقريباً به طولي معادل با دوونيم برابر در ازاي انگشت مصدوم بريده و سپس تمامي طول آن را بر روي اپليكاتور بكشيد.
2- در حالي كه انتهاي گاز را روي انگشت نگه داشته ايد بازوهاي اپليكاتور را قدري از هم دورتر كنيد تا از قطر نوك انگشتان مقداري بازتر قرار گيرد كه در نتيجه اين عمل يك لايه از گاز روي سطح انگشت باقي بماند. مجدداً و براي يك بار ديگر اپليكاتور را با پيچاندن باند آماده كنيد.
3- در حالي كه هنوز گاز را محكم در قاعده انگشت نگه داشته ايد يك بار ديگر به آرامي اپليكاتور را تا هنگامي كه سطح انگشت توسط لايه بعدي گاز و يا بانداژ لوله اي پوشانيده گردد روي انگشت به عقب بكشيد سپس اپليكاتور را از روي انگشت برداشته و دور كنيد.
4- بانداژ لوله اي را در قاعده انگشت و به كمك نوارهاي چسبنده محكم و تثبيت كنيد. به ياد داشته باشيد كه براي اجتناب از بروز اختلال در جريان خون انگشت نبايد تمامي محيط انگشت را با نوار چسب احاطه نماييد. سپس بايد وضعيت گردش خون را مكرراً ارزيابي نموده و در صورت لزوم نوار چسبيده شده را جدا ساخته و مجدداً براي بار ديگر و با فشار كمتر آن را مورد استفاده قرار دهيد.

باندهاي سه گوش

مي توان اين گونه باندها را كه در بسته بندي هاي استريل نيز عرضه مي گردند خريداري كرد يا اين كه آن ها را با بريدن و از نيم كردن پارچه هاي مستحكم به صورت مايل تهيه و آماده ساخت.
برخي از كاربردهاي بالقوه بانداژ سه گوش به شرح زير است:
1- بي حركت ساختن و يا حمايت كردن اندام ها سفت كردن و ثابت نمودن آتل ها و پانسمان هاي حجيم بوسيله بانداژ پهن كراواتي كه مي توان با دو بار چين دادن باند سه گوش آن را تهيه كرد.
2- بي حركت كردن پنجه پاها و قوزك ها و يا نگه داشتن پانسمان ها در محل بكار گرفته شده بوسيله استفاده از بانداژ كراواتي باريك كه اين گونه باندها را نيز مي توان از باند سه گوش تهيه نمود.
3- تشكيل يك بالشتك محافظ يا يك پانسمان استريل به روش باز كردن يك باند سه گوش بسته بندي شده و به شكل دلخواه يا ابتكاري چين دادن و تا كردن آن.
4- بكارگيري باند سه گوش باز به عنوان آويز براي حمايت به عمل آوردن از يك اندام آسيب ديده و يا نگه داشتن پانسمان هاي پوشش هاي بكار رفته در نواحي جمجمه كف دست يا پا در محل خود.

روش تهيه بانداژ كراواتي پهن

الف) يك باند سه گوش را باز كرده و به شكل گسترده و صاف روي يك سطح پاكيزه قرار دهيد و آن را به طور افقي به گونه اي تا كنيد كه رأس آن به صورت مماس با قسمت مياني قاعده قرار گيرد.
ب) مجدداً و براي يك مرتبه ديگر باند سه گوش را از وسط و در همان جهت قبلي تا كنيد تا يك باند كراواتي پهن آماده گردد.

روش تهيه بانداژ كراواتي باريك

الف) ابتدا يك باند كراواتي پهن را از باند سه گوش تهيه نماييد.
ب) يك بار ديگر بايد آن را به دو نيم تا كنيد كه بتوانيد يك باند قطور و در عين حال طويل و باريك بدست آوريد.

روش نگهداري (انبار كردن) يك باند سه گوش

باندهاي سه گوش را درون بسته بندي هاي خود و يا به روش نشان داده شده در زير نگهداري كنيد تا اين كه هم بتوان آن ها را به سهولت در موارد اورژانس به همان شكل تا خورده مثلاً به عنوان يك پد يا بالشتك محافظ استفاده نمود و يا اين كه بتوان به آساني و با يك بار تكان دادن آن ها را باز كرده بكار برد.
1- ابتدا باند سه گوش را به شكل يك باند كراواتي باريك در آورده و سپس دو انتهاي حاصله را به قسمت وسط آورده و به عبارت ديگر باند كراواتي را در جهتي عمود بر جهت هاي قبلي تا نماييد.
2- تا زمان به دست آوردن اندازه دلخواه و مورد نظر خود به تا كردن انتهاهاي باند به وسط آن ادامه دهيد.
باند به دست آمده را در مكاني خشك نگهداري كنيد.

گره مربع يا چهار گوش

توصيه مي گردد هميشه براي سفت كردن يك بانداژ از گره مربع استفاده كنيد چرا كه اين گونه گره ها سطحي صاف به خود مي گيرند و در نتيجه مصدوم احساس راحتي بيشتري خواهد داشت و در عين حال با ثبات بوده و نمي لغزد. از طرفي ديگر به آساني قابل باز كردن مي باشند. البته بايد از بستن و يا سفت كردن گره روي سطح جراحت خودداري كنيد چرا كه اين عمل باعث ايجاد ناراحتي در مصدوم خواهد بود.

روش زدن گره مربع

1- انتهاي چپ را ابتدا از رو و سپس از زير انتهاي سمت راست عبور دهيد.
2- هر دو انتهاي باند را رو به بالا قرار دهيد.
3- انتهاي سمت راستي باند را ابتدا از رو و سپس از زير انتهاي سمت چپي آن عبور دهيد.
4- انتهاها را محكم بكشيد تا اين كه سفت و محكم بشوند. سپس دو انتهاي باند را به زير بانداژ فرو كنيد.

روش باز كردن گره مربع

الف) يكي از دو انتهاي باند را هم زمان با يك قسمت ديگر از بانداژ با تحت كشش قرار دادن از هم دور كنيد.
ب) در حالي كه گره را با دست خود نگه داشته ايد يكي از دو انتهاي باند را از درون گره بيرون كشيده و در آوريد.

بانداژ پوششي دست و پا توسط باند سه گوش

هر چند بكارگيري بانداژ سه گوش روي سطوحي چون كف دست يا پاها نمي تواند باعث ايجاد فشاري گردد كه قادر به كنترل خون ريزي مي باشد ولي بانداژ يك دست كه بيان شده است مي تواند در مورد پاها نيز بكار برده شود. كه در اين صورت بايد دو انتهاي باند را در اطراف روي قوزك پا گره زده و محكم نماييد.

شيوه انجام

1- باند سه گوش را روي يك سطح صاف پهن كنيد و دست مصدوم را روي آن بگذاريد به نحوي كه انگشتان آن رو به سمت رأس باند قرار گرفته باشند سپس روي سطح مجروح را پانسمان كنيد. باند را از ناحيه رأس آن گرفته و به نحوي آن را تا كنيد كه رأس آن روي ناحيه ساعد منتقل شده و قرار گيرد.
2- دو انتهاي ديگر باند سه گوش را هر كدام را در جهتي مخالف با ديگري در اطراف مچ بپيچانيد. سپس دو انتهاي ديگر باند را به روش مربع و در نقطه اي روي رأس آن گره زده و به طريقه كشيدن رأس باند و به آرامي بانداژ به عمل آمده را روي پانسمان يعني روي پوشش ديگر سطح زخم محكم و تثبيت نماييد. رأس باند را از روي گره گذرانيده و تا كنيد و بعد رأس باند را زير بانداژ فرو كنيد.

روش بانداژ كاسه سر

بوسيله يك باند سه گوش باز شده مي توان به عمل تثبيت موقعيت پانسمان هاي بكار رفته در ناحيه فرق سر كمك نمود ولي نمي توان بوسيله آن فشار لازم براي كنترل خون ريزي هاي شديد اين قسمت را بوجود آورد و در اين گونه موارد بايد پانسمان پوشاننده سطح زخم در ناحيه جمجمه را با يك باند نواري در محل خود محكم نمود. بهتر است در صورت امكان مصدوم را بنشانيد چرا كه در اين وضعيت انجام عمل بانداژ در ناحيه كاسه سر راحت تر صورت خواهد گرفت.

شيوه انجام

1- به روش تا كردن باند لبه اي در ناحيه قاعده اي آن ايجاد نماييد. سپس باند سه گوش را طوري روي سر مصدوم بگذاريد كه قسمت مياني قاعده باند مختصري بالاتر از امتداد خط ابروهاي وي قرار گيرد و اجازه دهيد تا رأس باند در پشت سر او آويزان گردد.
2- دو انتهاي ديگر باند را به گونه اي دور سر مصدوم بياوريد كه لبه اي كه در ناحيه قاعده ايجاد كرده بوديد مختصري بالاتر از گوش هاي وي به سمت خلفي سر او امتداد يابد. سپس دو انتهاي باند را در پشت گردن مصدوم و بر روي رأس باند از روي يكديگر عبور دهيد.
3- دو انتهاي باند را از اطراف سر مصدوم عبور داده و به جلوي سر مصدوم بياوريد. براي تثبيت و تحكيم بانداژ دو انتها را به روش مربع به هم گره بزنيد طوري كه محل گره در وسط پيشاني مصدوم انتخاب شده و نزديك به قاعده بانداژ قرار داشته باشد.
4- در حالي كه با يك دستتان سر مصدوم را ثابت نگه داشته ايد با دست ديگرتان رأس باند را به سمت پايين بكشيد تا بانداژ شما محكم گردد. سپس رأس باند را به سمت بالا و به طرف فرق سر مصدوم آورده و آن را بوسيله يك سنجاق قفلي تثبيت نماييد. اگر اين گونه سنجاق ها را در اختيار نداريد مي توانيد رأس باند را روي انتهاي متقاطع آن در ناحيه پشتي سر تا كرده و سپس آن را بدون بانداژ وارد كنيد.

آويزها

آويزان ها براي تثبيت موقعيت و يا حمايت از بازو (اندام فوقاني) در مصدوميني كه قادر به راه رفتن يا نشستن هستند بكار برده مي شوند. آويزهاي ناحيه گردني به دو گونه تقسيم مي شوند:
الف) آويز بازو (اندام فوقاني)
معمولاً در آسيب ديدگي هاي نواحي بازو و ساعد و مچ دست و يا شكستگي هاي ساده دنده اي بكار برده مي شوند و به نحوي باعث نگه داشتن و حمايت اندام فوقاني مي گردند كه در آن ساعد به شكل افقي قرار گرفته و يا مختصري به سمت بالا كشيده مي شود.
ب) آويز بالا برنده
كه به كمك آن اندام فوقاني به گونه اي حمايت و تثبيت مي گردد كه دست به حد قابل توجه و مطلوبي بالا برده شده است و در موارد زير كاربرد دارد:
براي كمك به كنترل خون ريزي از زخم هاي ناحيه ساعد و كاهش ميزان تورم در سوختگي ها و در بعضي از انواع شكستگي هاي عارضه دار و يا مركب در دنده ها.

شيوه عملكرد

الف) طريقه بكارگيري آويز بازو

1- اندام آسيب ديده را طوري نگهداريد كه در آن قدري دست بالاتر از آرنج اندام سالم قرار داشته باشد. يكي از انتهاي باند سه گوش را از زير آرنج مربوط به اندام آسيب ديده عبور داده و به سمت شانه مخالف كشيده و در آن محل نگه داريد. باند را به نحوي رو به سمت بيرون گسترش دهيد كه قاعده آن هم تراز با ناخن انگشت كوچك مصدوم قرار گيرد.
2- انتهاي تهتاني باند را طوري از روي ساعد مصدوم عبور دهيد كه در محل شانه وي به انتهاي ديگر باند برسد.
3- در حفره واقع شده در بالاي استخوان ترقوه طرف آسيب ديده بدن از يك گره مربع استفاده كنيد. سپس هر دو انتهاي بانداژ را به زير گره فرو كنيد تا مثل يك پد اطراف گره را بپوشاند.
4- رأس بند را به سمت جلوي آرنج تا كنيد. قسمت هاي شل بانداژ را در ناحيه زيرين آن جمع كرده و تو بگذاريد و سپس بوسيله يك سنجاق قفلي رأس باند را به قسمت جلويي بانداژ ببنديد. اگر سنجاق قفلي در دسترس نداريد آن قدر بايد رأس باند را بپيچانيد تا اين كه آويز به نحوي راحت و مناسب نگه داشته شود سپس رأس باند را در ناحيه پشتي بازو و به درون آويز فرو ببريد.
5- مكرراً گردش خون را در انگشتان دست مصدوم ارزيابي كنيد و در صورت لزوم آويز را باز كرده و به گونه اي كه پانسمان را در زير آويز انجام داده ايد نيز بگشاييد.

ب) طريقه استفاده از يك آويز بالا برنده

1- از مصدوم بخواهيد كه طوري اندام آسيب ديده خود را روي سينه اش نگه دارد كه نوك انگشتان او قادر به لمس كردن شانه مقابل باشند.
2- يكي از انتهاهاي بند سه گوش را روي شانه سالم او بيندازيد به نحوي كه رأس باند در طرف صدمه ديده او قرار گيرد. از مصدوم بخواهيد كه بازوي خود را رها كند. قاعده بانداژ خود را به زير دست و ساعد و به پشت و اطراف آرنج وي فرو كنيد. در عين حال بايد اندام فوقاني وي را در اين مدت نگه داشته و هم چنين از پوشانيدن انگشت شست در او خودداري كنيد.
3- انتهاي تحتاني باند را به شكل زاويه دار (مايل) و در ناحيه پشت مصدوم به بالا بياوريد تا اين كه در ناحيه شانه به انتهاي ديگر باند برسد.
4- اين دو انتهاي باند را به روش مربع گره بزنيد به طوري كه گره در حفره واقع در بالاي استخوان ترقوه مصدوم قرار داده شود و انتهاهاي باند را به شكل يك بالشتك به زير و اطراف گره فرو بريد.
5- آن قدر رأس باند را بپيچانيد تا آن كه بانداژ به عمل آمده به نحوي راحت و مناسب با آرنج مصدوم تطابق يابد. سپس رأس باند را در حوالي آرنج به درون آويز فرو كرده محكم كنيد. در صورتي كه سنجاق قفلي در اختيار نداريد قسمت هاي شل قرار گرفته بانداژ را بر روي رأس باند تا كرده و در كنار بانداژ محكم و تثبيت كنيد.
6- مكرراً گردش خون را در انگشت شست او ارزيابي كنيد و در صورت لزوم آويز و هرگونه پانسمان به عمل آمده در زير آن را باز نماييد.

آويزهاي ابتكاري

شما مي توانيد با دادن تغييرات مناسب در پوشاك مصدوم به صورت ابتكاري يك آويز را فراهم كنيد. البته بايد از دوام پارچه و وسعت كافي آن براي تحت حمايت قرار گرفتن اندام فوقاني اطمينان داشته باشيد. همچنين گاهي اوقات مي توانيد با كمك ساير اجزاي لباس بيمار و يا وسايل ديگري مثل كمربند آويزي مناسب براي شرايط مصدوم طرح نماييد.

شيوه عملكرد

الف) ژاكت (نيمتنه): دگمه هاي نيمتنه را باز كرده و لبه آن را به نحوي به سمت بالا برگردانيد كه روي اندام آسيب ديده را بپوشانيد. جداره ژاكت را به روي قسمت سينه اي لباس بوسيله سنجاق قفلي محكم وتثبيت نماييد.
كت و يا ژاكتي كه كناره آن سراسر دكمه دار باشد (كاپشن) در درون حفره ايجاد شده در بين دگمه هاي آن قرار دهيد.
ب) پيراهن آستين بلند: اگر مصدوم پيراهني آستين بلند به تن دارد جداره سر آستين را در اطراف اندام آسيب ديده به قسمت جلويي پيراهن يا ژاكت او با سنجاق كردن متصل نماييد. اگر مي خواهيد آويز ابتكاري شما از نوع بالا برنده باشد مي توانيد سر آستين را قدري بالاتر و در روي شانه وي به لباسش سنجاق كنيد كه در نتيجه اندام فوقاني آسيب ديده او بالاتر قرار خواهد گرفت.
ج) پيراهن آستين كوتاه: از يك كمربند يا كراوات و يا جفت بند كفش و يا باريكه هاي پارچه اي كشدار مي توانيد براي ايجاد حمايت به روش «گردن بند - سر آستين» استفاده نماييد.
تذكر: اگر به وجود شكستگي در ناحيه ساعد شك داريد هرگز از اين روش استفاده نكنيد.
منبع:پایگاه اینترنتی امدادگران ایران
/خ